Levensloop John Lommen Next (right).

Rijks: 1958-1965 (A-5)




HBS jaren:

klas 1-c    58-59

klas 1       59-60

klas 2-a    60-61

klas 2       61-62

klas 3-      62-63

klas A-4    63-64

klas A-5    64-65



John Lommen

Herinneringen aan de RHBS-tijd


Heel veel herinneringen heb ik er niet van. Wel weet ik, dat ik in het begin nog erg speels was en het toch veel leuker vond om op straat te voetballen dan me met studeren bezig te houden. Dat leverde me dan ook al meteen een dubbel eerste jaar op.

Uit die begintijd staat me vooral mijn vriend Aart Hooijmeijer voor de geest.

We hebben veel met elkaar gepraat en ondernomen.

Ik herinner me nog een treinreis naar Nijmegen om daar bij een paar garages folders van grote Amerikaanse sleeën op te halen. De Chevrolet Impala bijvoorbeeld, als ik het goed heb.

In de tweede klas bleef ik weer zitten. Dankzij een dikke onvoldoende voor Nederlands, die ik van Billetje kreeg. In mijn beleving had hij nogal wat moeite om de klas in de hand te houden. Als strafmaatregel kreeg je of klassikaal een strafdictee of individueel een tekst van 20 regels om van buiten te leren.

Die moest je dan de les erna opzeggen. Elk woordje fout leverde weer extra regels op en zo eindigde ik vaak met een tekst van een omvang die voor mij niet meer van buiten te leren was. En daarmee scoorde je dan een 1 op je puntenlijst. Omdat ik blijkbaar niet de gemakkelijkste was, tooiden diverse enen mijn puntenlijst voor Nederlands, waardoor het lastig was nog een voldoende te halen. Zonder die onvoldoende was ik overgegaan, maar Billetje was onverbiddelijk: 50:9

was een vijf en dat was er één teveel op de totale lijst. Ik zie me nog met Aart voor zijn deur staan en vragen of hij dat gemiddelde niet alsnog naar boven wilde afronden. Maar nee, hij bleef bij zijn beslissing. En zo mocht ik ook de tweede klas nog eens overdoen. Die streek heb ik hem nog lang kwalijk genomen.

Ik heb me nog een keer gerevancheerd, maar daarover later.

Daarnaast  herinner ik me nog de gymlessen van de “Kneep” waarbij ik me verheugde op het volleybalspel en de keer dat we buiten honkbal speelden en ik als achtervanger (zonder masker) de honkbalknuppel van Sjors (?) Receveur in mijn gezicht kreeg toen die hem wel erg spontaan naar achteren wierp op weg naar het eerste honk na een geslaagde slag in het achterveld.

Het kostte me een paar tanden.

Bijzondere herinneringen heb ik aan één docent: pater Gulicks. Een warm mens die altijd het positieve in jou en de wereld rondom je heen zag. Hij toonde respect en kreeg dat zelf ook van velen.

De eindexamenklas was erg gezellig. Aart was ondertussen weg van school maar daarvoor in de plaats kwamen mijn vrienden Jos Vierkotten en Hub Nabben. We studeerden veel samen, afwisselend bij een van ons thuis. Ik heb daar nog goede herinneringen aan.

De feesten die we met onze klas organiseerden, vonden regelmatig plaats in een zaaltje ergens op de eerste verdieping in de Sint Martinusstraat, net om de hoek van de RHBS. Er werd veel gedronken, gelachen en gedanst. Ik mocht vaak voor de muziek zorgen en probeerde up to date te blijven door elke zondag van Radio Luxemburg de recente hits op te nemen. Ik heb er mijn liefde voor de Beatles aan overgehouden

Na de RHBS


Samen met Jos Vierkotten, Paul Weijs en Hub Nabben ging ik naar de Kweekschool in Venlo. We kwamen meteen in het derde leerjaar en al in de eerste weken van die opleiding stond je voor de klas als stagiair. En wat vond ik dat leuk! En stimulerend! Voor de eerste keer in mijn leven begon ik studeren leuk te vinden. Ik slaagde dan ook met glans voor die opleiding en mocht als onderwijzer beginnen in Genooi op de jongensschool, met een fantastische man als hoofd. In februari het jaar daarna moest ik toch nog in militaire dienst als reserve-officier bij de pantserinfanterie.

Daarna terug naar de St. Nicolaassschool, waar ik na vier jaar wegging om te gaan werken bij de nieuw opgerichte ZMOK-school, een opvangschool voor kinderen met zware gedragsproblemen uit de regio Noord-Limburg. We kregen daar onder andere leerlingen waar ze zelfs in de woonwagenschool (Will!) geen raad meer mee wisten.

Tijdens die periode heb ik Pedagogiek gestudeerd, met als specialisatie “Onderwijskunde” en in 1975 ben ik voor de Katholieke Leergangen gaan werken als opleider voor leraren in het Voortgezet Onderwijs.

In die hoedanigheid ontmoette ik op een dag “Billy” Sleegers toen ik een student op het Thomascollege in Venlo begeleidde. In de docentenkamer sprak hij mij aan en vroeg wat ik deed. Waarop ik zei, dat ik als onderwijskundige op de Lerarenopleiding in Tilburg werkte. Toen hij vroeg wat dat dan inhield, kon ik eindelijk mijn oude frustratie uiten. Ik vertelde hem, dat ik aankomende leraren onder andere leerde nooit met punten te straffen. Dat dat een onprofessionele manier van beoordelen was waardoor je geen valide meting verrichtte. Waarop hij een behoorlijk rood hoofd kreeg en “interessant” mompelde. Ons gesprek duurde daardoor, begrijpelijkerwijze, niet zo erg lang.

Ik werk nu nog steeds bij Fontys Hogescholen, rechtsopvolger van de KL en voer de laatste jaren alleen nog maar speciale trajecten uit. Daarbij moet je denken aan het opleiden van beroepsmilitairen die geïnteresseerd zijn in de overstap naar het onderwijs of mensen uit het bedrijfsleven die op een ROC gaan werken. Daarnaast doe ik ontwikkel- en onderzoekswerk. Mijn werkplek is thuis omdat ik alleen op locatie cursussen uitvoer of mensen begeleid. Dat zijn hartstikke leuke klussen die ik nog een tijd hoop te kunnen blijven doen.


Privé


In de Kweekschooltijd ontmoette ik Trees Derks met wie ik sinds 1971 getrouwd ben.

Trees werkt als docente Nederlands aan de Hogeschool van Den Bosch, nu Avans Hogescholen.

We hebben twee fantastische dochters: Suzanne (1979) en Miriam (1984).

Sinds 1976 wonen we met veel plezier in Berkel-Enschot. Suzanne is al lang het huis uit en woont nu in Leiden, Miriam studeert in Maastricht en komt nog regelmatig in de weekenden thuis.

Trees en ik houden van fietsen en we fietsen dan ook wat af in Nederland. In de laatste zomervakantie hebben we vrijwel alle knooppunten in Zuid-Limburg gehad.

In mijn vrije tijd speel ik graag tennis of ga ik naar de sportschool, honderd meter van ons huis vandaan.

Fotografie is een hobby waar ik me sinds een jaar of tien min of meer intensief mee bezighoud. De mens staat op een of andere manier altijd centraal in mijn geënsceneerde zwart-wit beelden. Regelmatig houd ik naar aanleiding van mijn eigen werk lezingen bij fotoclubs in het land en soms jureer ik in landelijke wedstrijden van de Fotobond.

In de zomer houden Trees en ik ons sinds een paar jaar regelmatig op in onze moestuin. Het  is wel heerlijk om met de natuur aan de slag te gaan en gedurende een lang seizoen eten we (en soms ook de buurt) groenten uit onze tuin.


john '58-'59

john '60-'61

john '63-'64

de Kneep

pater gulickx

jos vierkotten

hub nabben

john & trees en hun dochters

suzanne en miriam

Om de lezer een indruk te geven

van de fotogafie-capaciteiten van John

voegt de webmaster een weblink toe:

http://www.cubra.nl/fotografierubriek/ankerenlommen.htm

john & trees

Up (parent).